Inleiding van de Kamer van de Hoge en Lage Temperatuurtest

De producten van de kamers van de hoge en lage temperatuurtest simuleren de wetten van temperatuurveranderingen in het atmosferische milieu. Het wordt hoofdzakelijk gericht op de aanpassingsvermogentest van elektro en elektronische producten, hun componenten en andere materialen in het temperatuur op hoge temperatuur en lage uitvoerige milieu tijdens vervoer en gebruik. Gebruikt in productontwerp, verbetering, schatting en inspectie.

Temperatuurschommeling

Deze index wordt ook genoemd temperatuurstabiliteit. Na de controle is de temperatuur stabiel, het verschil tussen de hoogste en laagste temperatuur op om het even welk punt in de het werk ruimte binnen een bepaald willekeurig tijdinterval. Er is hier een klein verschil. De „het werkruimte“ is niet de „studio“, is het een ruimte over 1/10 van de lengte van elke kant van de doosmuur die uit de studio wordt verwijderd. Deze indicator beoordeelt de controletechnologie van het product.

Temperatuurwaaier

Verwijst naar de extreme temperatuur die de productstudio kan weerstaan en bereiken. Het bevat gewoonlijk het concept constante controle, die een extreme waarde zou moeten zijn die stabiel voor vrij oud kan lopen. De algemene temperatuurwaaier omvat extreme lage temperatuur op hoge temperatuur en extreme.

De algemene norm vereist een index van ≤1℃ of ±0.5℃.

Temperatuuruniformiteit

De oude norm wordt genoemd uniformiteit, en de nieuwe norm wordt genoemd gradiënt. Nadat de temperatuur stabiliseert, de maximumwaarde van het verschil tussen de gemiddelde temperatuur van om het even welke twee punten in de het werk ruimte in om het even welk tijdinterval. Deze index kan de kerntechnologie van het product evalueren dan beter de index van de temperatuurafwijking hieronder, verbergen zo vele bedrijfsteekproeven en plannen doelbewust dit.

De algemene norm vereist een index van ≤2℃

Temperatuurafwijking

Nadat de temperatuur stabiliseert, het verschil tussen de gemiddelde temperatuur van het centrum van de het werk ruimte en de gemiddelde temperatuur van andere punten in de het werk ruimte in om het even welk tijdinterval. Hoewel de nieuwe en oude normen dezelfde definitie en de naam voor deze indicator hebben, is het testen veranderd. De nieuwe norm is praktischer en eisend, maar de beoordelingstijd is korter.

De algemene norm vereist een index van ±2°C, en de zuivere testkamer op hoge temperatuur kan bij een temperatuur boven 200°C volgens daadwerkelijke werkende temperatuur (°C) ±2% worden gebruikt.